14.5.17 Yellowstone

Dag 11: een koude maar nog steeds zonnige dag.

En veel te snel brak onze laatste "echte" dag in Yellowstone aan.
OK, morgen rijden we door Yellowstone naar het zuiden om in Grand Teton National Park aan te komen maar het voelde wel als de laatste dag.

Vanochtend zijn we het eerst naar Tower gereden. Er liepen al fotografen rond maar er was nog niets te zien.
We zijn een stukje terug- en doorgereden naar Lamar. Bij Slough Creek zijn we de gravel weg opgereden, niet veel actie. Wel zagen we een kraanvogel op een nest zitten, weet nu nog niet zeker of de foto goed gelukt is.
(update: nadat we Yellowstone hadden verlaten hoorden we dat een vos het nest had geroofd!)

H&R kwamen we tegen vlakbij de wolf van gisteren. Hij lag nog steeds op dezelfde plek maar was wel al opgestaan en had iets in het watertje vlakbij gedronken. Het zag er niet zo slecht uit voor hem. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat hij de nacht zou overleven.

Vanmiddag zijn we nog even teruggereden en...........hij was weg! Mensen hadden hem op zien staan, de weg over zien lopen en de hoge berg op zien lopen. So far so good. Of hij het ook écht gaat redden zullen we waarschijnlijk niet te weten komen, tenzij H&R de komende dagen nog nieuws horen.

Onderweg kwamen we ook nog 3 coyotes tegen

We besloten om terug te rijden naar Tower maar eerst zagen we door de verrekijker een dikke grizzly beer. Veel te ver voor een foto maar "hij telt wel" :).
In Tower was ook nog niet veel actie maar we zagen wel Heidi uit Minnesota. We werden hartelijk begroet met de gebruikelijke hugs en we hebben een hele tijd staan kletsen. Ook hebben we (uiteraard) een foto laten maken waar we allemaal opstaan.

Het was zoals gezegd koud en we wilden koffie dus besloten we de 30 kilometer naar Mammoth te rijden. Heidi en haar vrienden verklaarden ons voor gek, och ja....die moeten er ook zijn.
Onderweg stopten we nog even voor een zwarte beer die veel te ver weg liep. Het leuke was wel dat we Dave uit Washington State tegen het lijf liepen. En weer werd er gehugd en Dave had zelfs 2 kleine flesjes whiskey voor zowel H&R als ons meegenomen. Helaas wisten we niet dat Dave überhaupt zou komen dus de stroopwafels waren helaas al allemaal uitgedeeld. Sorry Dave!

Door alle onderbrekingen én de kou hadden we trek in iets warms. Koffie vonden we niet voldoende dus we hebben een bakje Wilderness chili besteld en die was toch lekker!
Na nog een korte sanitaire stop reden we de 30 kilometer weer terug naar Tower.
Daar was inmiddels wel wat actie. Auto's geparkeerd, statieven en toestellen uit de auto en snel naar de plek waar hét zich afspeelde. Het bleek een zwarte mannetjes beer te zijn die wat rond liep @ Rosie's place. Bij een beer moet je op 100 meter afstand blijven. Wij stonden op ca. 75 meter maar een groep mensen stond op nog geen 25 meter afstand!
Op een bepaald moment zagen we dat de beer de weg over wilde steken. Omdat er echter te veel mensen (kortbij) stonden leek het erop dat hij dat niet durfde. Iemand riep heel hard: get out of the way, let the bear cross the road. En gelukkig gaven ze de beer ruimte. Er was overigens geen ranger @ the scene, vreemd!

We stonden nog even te kletsen met Dave en ook Maureen & Dick en Bart & Monique en Bill & Peggy waren inmiddels gearriveerd, leuk !

Aangezien de actie op dat moment afgelopen was zijn we naar de Yellowstone Picknick area gereden. Onze laatste picknick. Erik en ik hebben alleen wat fruit en tomaatjes gegeten maar H&R hadden een bakje chili gedeeld dus die hadden nog honger.
Na de lunch hebben we met groot ceremonieel afscheid genomen van ons mooie picknick tafellaken met de Amerikaanse vlag op. H&R hebben beloofd er goed op te passen :).

Na de lunch hebben we nog een rondje Tower gedaan maar daar was niets te zien. Op naar Hellroaring om daar én nog een poging te wagen om pika's te zien én een korte wandeling te maken, we hadden nog niet gewandeld vandaag!
Pika's hebben we niet gezien wel een schattig eekhoorntje en een moose

Daarna was het tijd om naar huis te gaan. We hebben nog even getankt en een flesje wijn gehaald.

Wij zijn vanavond weer gaan eten bij de Cowboy Grill aan de overkant van de brug. Dit hebben we samen met  H&R, José,  Dan & Vicky, Erik en ik gedaan. Het was lekker en gezellig.
Toen wij klaar waren met eten kwam Fred binnen met zijn vrienden Linda en Ted.
Fijn dat we hem nog even hebben getroffen. Uiteraard werden weer hugs uitgedeeld, dit keer als afscheid.

Op onze parkeerplaats hebben we afscheid genomen van Dan & Vicky en José.
Jammer dat we Bill en Peggy vanavond niet meer hebben gezien.
Morgen rijden H&R een stuk met ons naar het zuiden om hopelijk de grizzly beer bij Beryl Spring te zien.

Met gemengde gevoelens verlaten we Yellowstone.
We hebben een fantastische tijd gehad en zoveel mooie dingen en dieren gezien. We hebben ontzettend gelachen en heel veel plezier gehad, vooral met H&R. José haar gastvrijheid was super en we hebben heel veel respect voor haar hoe zij deze reis maakt; het gemis van haar man Jos moet ontzettend zijn, vooral ook in Yellowstone waar zij zoveel mooie vakanties samen hebben beleefd. Dank je wel José, you rock !!!

En dank je wel H&R dat wij jullie mochten stalken en dat we het samen weer zo ontzettend leuk hebben gehad.

Gemengde gevoelens omdat het jammer is om Yellowstone en al onze Yellowstone vrienden te verlaten maar ook heerlijk om weer on the road te zijn. Een beetje shoppen, in onze favoriete restaurants eten en gewoon het (zoals wij het noemen) oppervlakkige Amerikaanse vermaak te beleven.

Morgenvroeg willen we om 5 uur de wekker zetten zodat we uiterlijk om 6 uur on the road zijn.
Een lange reisdag van een dikke 600 km. Het rijden door Yellowstone en Grand Teton duurt echter veel langer dan via de snelweg aangezien we op de meeste wegen maximaal 45 mijl (ca. 72 km) mogen rijden. Op sommige stukken zelfs maar 35 mijl.
Of we morgen nog zin/tijd hebben om een verslag te maken..........we zullen zien!

Wij wensen jullie in ieder geval een mooie maandag.

Bye bye Yellowstone, if all goes well...............we'll be back!