11.5.17 Yellowstone

Dag 8: weer een heerlijke zonnige dag in Yellowstone

Iedere avond als we het park verlaten tanken we de auto weer vol zodat we dat 's morgens niet hoeven te doen. Zo rijden we iedere dag het park in met een volle tank, je weet maar nooit hoeveel je gaat rijden.

De dag begon net als gisteren totaal onbewolkt. Het zou een warme dag worden.
Tel daarbij op dat het hele park boven de 1800 meter ligt (sommige plekken nog hoger) en mijn rode neus is verklaarbaar. Nee, die is niet van het drinken !

Tot aan Slough Creek (waar alle wolfwatchers zijn) was het erg rustig. Bij Slough stonden net als altijd veel mensen met mega grote lenzen en scoops. Er waren geen bekenden en de wolven waren niet zichtbaar met het blote oog of door de verrekijker dus we besloten door te rijden.

Bij een van de eerste pullouts in Lamar Valley troffen we Dan en Vicky. Ze zagen door de scoop een grizzly, veel te ver weg om foto's te maken. We besloten door te rijden en bij de volgende grote pullout stonden H&R. Ook Fred was daar en we hebben een tijdje gezellig staan kletsen en lachen. Het is zo'n gezellige man !

V.l.n.r. Hélène, René, Fred Erik en Vicky

Vreemde fotografiestand René

Verder was het voor ons heel rustig in Lamar Valley en omdat we wilden gaan wandelen besloten we dat te gaan doen. Gisteren was het 's middags al wat te warm dus een ochtend hike is dan beter.

Dan en Vicky gingen niet mee, die kunnen helaas niet meer zo goed wandelen.
De auto van H&R werd geparkeerd bij Roosevelt en met onze auto reden we naar Petrified Tree waar de wandeling begon. Maar voordat de auto rijdbaar was voor 4 personen...........we hebben allemaal nogal veel "troep" op de achterbank, jassen, vesten, de tas met foto apparatuur en natuurlijk de apparatuur zelf.

Nieuwe T-shirt Reny

Bij Petrified Tree begonnen we aan deze leuke wandeling waar we weer van genoten hebben. Dit keer niet over de weg maar door het veld, tussen de heuvels en door het bos. In het bos riepen we regelmatig : hee bear, om de beren (die daar overal zitten) te waarschuwen dat we er aan kwamen.


Op sommige plekken was het bos erg dicht begroeid en daar hebben we het vaker geroepen. Je wilt het toch niet mee maken dat een beer plotseling achter een boom/struik vandaan komt. Op veilige afstand, OK, dat is fijn voor de foto !

(CSI Yellowstone) Bison karkas

Bison karkas 

Het was een heerlijke wandeling en bij Roosevelt aangekomen zijn we in H&R's auto gestapt en weer naar Petrified Tree gereden om onze auto op te halen. Het was tijd voor de lunch. Tenminste dat was de bedoeling maar in Yellowstone weet je dat nooit.

Er liep een zwarte beer met 2 kleine beertjes (yearling cubs d.w.z. beren van 1 jaar oud). Ze renden de brug over de Yellowstone River over, zo leuk om te zien.
Na de brug gingen ze links het veld/bos in en we zagen dat de cubs een boom in klommen.

(Foto: Fred Mc Clanahan Jr)

Maar daarna zagen we 2 coy (cubs of the year d.w.z. beren die afgelopen winter geboren zijn) hoog in een boom zitten, vlakbij de andere beren. Hun moeder liep/zat vlak onder de boom, wow, 6 beren vlakbij elkaar. Maar wat te doen? Dat kan nog uren duren?
We besloten om te gaan lunchen bij natuurlijk ons favoriete plekje, de Yellowstone Picknick area die vlak om de bocht lag. Daar aangekomen stond de auto van een parkranger met zwaailicht. Wat bleek, een van de cinnamon black bears die we gisteren (en vanmorgen) hadden gezien liep vrolijk rond op onze Picknick area.

Blijkbaar was hij onder de tafel gekropen en de ranger heeft hem dan ook met veel herrie weggejaagd, pffff, dat hadden we helaas net gemist.

We hebben lekker geluncht en Fred hield ons gezelschap.

Daarna wilden we toch snel kijken hoe het met de 6 beren ging. We stond een hele tijd te kijken totdat de zwarte beer haar yearling cubs uit de boom haalde en de 3 beren vertrokken. 2 Parkrangers hielden een en ander in de gaten en zorgden ervoor dat de beren voldoende ruimte hadden om ofwel de weg over te steken, of opnieuw de brug over te gaan. Uiteraard ging ook dit weer anders en liepen de beren via het bos en de weide de hele andere kant op (zijn we voor niets een aantal keren met onze statieven en camera's opgeschoven) :).

Bearjam! We waren duidelijk niet de enigen.

Het was inmiddels 4 uur en we hadden dorst. Wat kun je dan beter doen dan om de bocht Happy Hour te vieren bij de Yellowstone Picknick area. We zaten/stonden daar met H&R, Bill en Peggy, Dan en Vicky, Fred (natuurlijk :)) en ook Monique en Bart kwamen nog langs. Ondanks dat we moe waren van de warmte en de wandeling was het natuurlijk weer gezellig.

V.l.n.r. Peggy, Rene Erik, Fred, Bill, Hélène, Vicky & Dan

Daarna zijn we met oogkleppen op (omdat we eigenlijk niets meer wilden tegenkomen!) terug gereden naar Gardiner. We hadden namelijk afgesproken om bij de Iron Horse, aan de overkant van onze brug, op het terras te gaan eten. Het koelt 's avonds goed af dus als je buiten op het terras wilt eten moet je dat niet te laat doen.
H&R, José, Dan en Vicky en Erik en ik troffen ons om 18.15 uur voor ons hotel en we liepen even de brug over om heerlijk op het terras, in de ondergaande zon, te eten.
Het was heerlijk én gezellig.

V.l.n.r: Dan, Vicky, Erik, Reny, René, Hélène & José

Omdat we nog niets aan het verslag hadden gedaan besloten Erik en ik niet meer mee te gaan om een afzakkertje/koffie te drinken op José's terras. Wij hadden werk te doen.

Het lijkt erop dat morgen de laatste warme/zonnige dag wordt (maar in Yellowstone weet je dat nooit) dus we hebben besloten om morgen weer richting Lamar te gaan en nogmaals te gaan wandelen.
Waarschijnlijk de hike bij de Yellowstone Picknick Area............misschien zien we de cinnamon black bear nog.

Welterusten!